تصویر: عکسهایی از برنامه‌های شش ماه دوم 1385

اولین قدمها را که بر می داری هنوز مرددی،

مسیر طولانی است و دشوار و تو هنوز در ابتدای راهی،

سنگینی را بر شانه هایت احساس می کنی، اما شوق رسیدن مانع از ایستادن می شود،

بالاتر می روی با گامهای استوارتر و نفسهای سنگین تر،

و آنگاه که به قله می رسی و آزادانه نفس می کشی، شوق رسیدن همه سختی مسیر را به فراموشی می سپارد..

و امروز بیست سال از اولین قدم می گذرد،

آری بیست سال است که دشواری راهها را می پذیری برای رسیدن به قله ها و آنگاه که در فراز بلندی نفس می کشی، سختی راه به خاطره ها سپرده می شود و فراموش می گردد..

اما هیچگاه فراموش نمی کنی گامهائی را که پا به پای تو آمدند تا از پا نیفتی

و گرمی دستهائی را که نگذاشتند سردی راه تو را دلسرد کند

و لبخندهائی که رسیدن به قله را نوید دادند..

و ما باز هم می آئیم

تا آنانکه عاشق قله ها هستند، لذت آزادانه نفس کشیدن را تجربه کنند..

پینوشت:

این متن رو اسفند ماه 89 به مناسبت 10امین سالگرد تاسیس انجمن نوشته بودم.